a room with a view / uitzicht op een ommekeer van de richting

Glen Brittle.
Posted by Isle of Skye on zondag 21 september 2014

Nu wij derhalve leven in een kamer met uitzicht op een parkeerterrein en in de kitchenette een fijn meer intiem balkon dat in de hoftuin ziet, ligt het mij voor de gelukkige hand die natuurlijkerwijs zoekt om iets te doen te hebben, en nog mooier zou dat zijn het zonder meer poen erbij te kunnen stellen, sommige mensen zeggen liever 'om toch maar iets om handen te hebben', ga ik uiteraard een beetje de omgeving waar ik nu ben anders beleven en op meer mogelijkheden toetsen dan ik er tot nu toe in had waargenomen. In de lien (frans voor link) hierboven aan dus komt in beeld het eerste waar ik terecht kwam toen ik ging zoeken in het verhaal van achtergrond, afkomst en betrekkelijkheid, logisch is het niet in directe zin maar de foto van deze plek die genoemd is Glen Brittle werkt op mij in als een beeld dat het beste staat in het kader van de rubriek 'het parkeerterrein voor'. Het gaat om een nogal wijds te noemen uitzicht op een baai, die in de zee uitkomt en de foto laat zien de maar nauwelijks zichtbare horizon, een landschap dat ik wel al eens eerder heb gezocht maar nog nooit zo herkenbaar fris en nieuw bezag. Daarbij is het goed om te bedenken dat je meestal in Schotland het gevoel krijgt dat je aan het einde van de wereld bent gekomen.

titels: "Julien Cleophas - Clefforth geheten - ziet de
brandende braamstruik wat het hem aangaat" -
- naar originele foto/- al aht'ram -
- altr:  'Lord Darnley in the icy dessert' -

 Al was het maar vanwege het interessante van het onderwerp dat overigens ook voor mij heel nieuw is en heel fris, vertel ik van deze dingen die zowel om verstandige als om persoonlijke redenen alweer voor heel wat tijdsperiodes en voorziende nog te behandelen vraagstukken ik terugvond in Schotland, of de landen die dan zo door ons genoemd worden, ik denk dat het voor ons hier in den lagere lande het beste geheten kan zijn het land van Alba zoals de Schotten hun Gaelic Highland wel noemden. De logica ervan zij dat wanneer wij dan toch in de lage landen woonachtig zijn, het niet onverstandig mag heten eens op zoek te gaan naar waar het de hoge landen heet.

de berkenboom wordt ook wel
genoemd de witte boom - alba tree -
ingedikt berkensap is voor veel
kwalen heel heilzaam -
je hebt ook 'Berken Haarwater' 

een vergezicht dat hoe wijdser het is hoe
dichter het landschap mij bij mezelf brengt -
voor de fotograaf heeft de plaats met de vuurtoren een naam -
voor mij kent dit landschap geen geschreven naam = 

Er valt altijd in de Nederlanden veel te zeggen, daar is vrijwel iedereen op zijn manier mee bezig heb ik de indruk, het is in Nederland altijd zo dat er in feite van je verlangd wordt iets te zeggen over wat dan ook, het liefst tegenwoordig over het geldslurpende fenomeen 'de politiek' , en nu is het merkwaardige dat zich aan mij voordoet dat ik ogenschijnlijk heel veel te vertellen heb gehad maar dat het innerlijk doel van al deze berichtgeving is geweest om maar niet zo erg veel te zeggen te hebben wat betreft 'het ver van mijn bed zorgelijk verstand', ik wilde daar uitkomen om de tijd te krijgen eens bezig te zijn met gewoon leuke dingen die ik zelf dan ook nog interessant vind, en daarover heb ik eigenlijk nooit zoveel verteld. Het ligt misschien wel veel dichter bij de waarheid om te signaleren dat zoals ik mijzelf in veel opzichten nog maar eens wat beter moet leren kennen er ook veel onder het lezerspubliek zijn die denken dat zij weten wie ik ben maar dat dat zeer bezijden de realiteit is want wie en hoeveel zijn er nu die mij wel eens in levende lijve thuis hebben ontmoet? 

Mantegna Andrea -
de heilige Eufemia

Alle wensen en verwachtingen ten spijt, het zal wel weer bij de bobo's van deze tijd slecht vallen, het is mijn opdracht om er eerst eens voor te zorgen dat er een thuis is, een plaats waar we met zijn allen kunnen wonen, en in feite, ik beken het maar, doet het er minder toe waar een vorstelijke komaf je brengt, het Loo lijkt me geen pretje en bij het bekijken van wat materiaal over Soestdijk zag ik vooral veel foto's van de gymzaal en lichamelijke oefening, ik doe in deze opdracht andere dingen waarvoor geen paleizen bestonden naar ik meen. Wie gaat zich nu ermee bezig houden dat waar het verhaal over gaat een tijd is die alweer voorbij ging, en wie zal zich verdiepen in een boek dat hij al gelezen heeft? Het lijkt niet zo interessant maar ik heb redenen ervoor te pleiten dat een opnieuw beschouwen van dingen waarvan wij denken dat ze zo vaststaan als een huis en waar iedereen het over eens is dat wij er al alles van weten en ervoor hebben gedaan, een goede zaak is, ik denk daarbij: hadden die mensen vooraf aan een winstaandeel gedacht wij zouden het met hen niet zover hebben gebracht. Zoveel ergens van af te weten vraagt gewoon om een exploitatie in de praktische toepasbaarheid, zowel wat betreft het onderwerp als de inhoud, terwijl wat betreft dat verhaal dat we aan weten niets hebben, of dat je er niets over kan weten, of dat iets weten zo weinig zin heeft, daar kan ik gemakkelijk met de botte bijl op af gaan maar wat hebben we daar dan mee gewonnen? Vooral de gewoonte ergens iets vanaf te willen weten, daar hebben veel mensen een hekel aan gekregen, maar op zichzelf is het verkrijgen van kennis zonder de idee dat je dan ook iets eigens van het onderwerp moet weten, zinloos, een nieuwe wereld te ontdekken en daar kennis van te krijgen is eenvoudiger om zich ten doel te stellen als een zinvolheid op zichzelf. Waar moet een wereld die al weet dat de aarde rond is en waarvan alle gebieden al eens een keer zijn bezocht en in kaart gebracht, en vooral wat moet een klein land anders waar de mensen met een kluitje op elkaar zitten en waar maar zo zelden van wordt gedacht dat we nog altijd bitter weinig van het land zelf weten, anders dan zijn motieven in laten uitkomen dan daar waar mensen zich afvragen of er een nog nieuwe wereld te ontdekken valt?  

het gesprek van de hoveniers

Ik neem gewoon de tijd voor dit soort vragen als er bestaan, ook al omdat ik vind dat het misschien beter is wanneer we begrijpen dat er wel meer mensen de weg kwijt zijn of zijn geweest en dat dat idee dat je jezelf dient te kennen  nu ook weer niet voor iedereen zo eenvoudig en gemakkelijk bereikbaar is. Daarom vertel ik van die dingen die er wel toe doen, formuleer ik een kennis waar je wat aan hebt en die niet exclusief is en voor iedereen toegankelijk, ik zou wensen dat wij met zijn allen en ieder voor zich weer een doel ons kunnen stellen, of er een vinden, of opnieuw beginnen, en voor de gezelligheid maar wat wijze woorden in het rond te strooien, misschien hoort dat erbij maar mijn vak is dat niet erg, met wijsheid wordt zo wie zo iets bedoeld dat een doel in zich vormt.  

Het eerste waar je aan zou denken als het erom gaat de spreuk van 'Ken Uzelf' als een zeer belangrijke gedachte die op dit moment heel veel nederlanders bezig houdt na te volgen is dat jullie en ook ik nog nooit eraan toe kwamen nu eens gewoon met die mooie dingen van het leven bezig te zijn waarnaar zo dikwijls wordt gevraagd. En bezig te zijn met goede en schone zaken is een kunst waarmee je vertrouwd moet raken, en als je het in eigen land niet snel zo vinden kan dan wip je over naar het dichtsbijzijnde buurland, en dat hoeft niet met een boot of vliegtuig te zijn, het is aannemelijker dit geluk bij jezelf te vinden aan de hand van of met behulp van het beeldscherm en je bloedeigen zuurverdiende laptop of pc device thuis of ergens anders, en wat je vindt ook eens te delen met iemand die misschien nog niet zoveel geluk had. Waar wij acht op moeten slaan is dat het hier en nu zo dikwijls betreft de qualiteit van de overdrachtelijk vorm van een mededeling als het meer in beeld komende principe in de communicatie van onze in zijn algemeenheid. Het is mij opgevallen dat er veel mensen zijn die door middel van symbolen zich uitdrukken, dat gebeurt vaker in tijden van algemeen gedeelde opinies waar zoveel over is nagedacht en gesproken dat er verder niks meer te zeggen valt, als we het ergens over eens zijn dan gebeurt het wel, dat eveneens als het ware heel veel dingen alweer voor gezien gehouden worden. In zo'n geval gaan de mensen dikwijls op zoek naar dingen die alles wat is bereikt nog eens even duidelijk samenvatten zodat al die oplossingen ook een beetje gaan leven en de redenatie verandert tot een gewoonte, het resultaat daarbij dat is gewonnen wordt een waarde. Deden we dat niet, dan zouden we ertoe geneigd zijn bij onszelf te gaan denken: 'en waar gaan we ons nu mee bezig houden?' of 'volgende onderwerp', maar, zo zeg je dat in rechte woorden over wat er gedaan is en wat er is gebeurd, het ging ons niet om ;'aangenomen werk', en niet om 'eens iets nieuws', het ging om een hele wereld die naar zichzelf op zoek was gegaan, en mijn mening is het, dat wij daarmee nog maar nauwelijks veel verder zijn geraakt. 

Het onderwerp van dit verhaal gaat eer om wezenlijke dingen dan om ff vluks iets uit te leggen over hoe het moet, en begrijp ons wel, waar het ook over gaat is dit: wij zijn geen duplicaat van iemand anders, want in het geval dat mensen zoiets denken blijft de waarheid weer liever gewoon thuis, thuis te zijn  gekomen betekent vaak een veilige haven en het alternatief te vinden in een wereld vol met dit soort wanen, want thuis ben je gewoon jezelf en ga je doorgaans niet zo erg op zoek naar wat je toch wel weet dat ergens is blijven liggen voor de tijd dat je het nodig zou hebben. Hetgeen de waarheid ook betreft en ik ook doe vernemen, dat is dat wanneer de mensen menen dat in een vergelijking van de fenomenen er de zekerheid zou schuilen dat ze de juiste keuze maakten, nee, elke gebeurtenis op zich net zoals elke mens op zich betreft een uniek verhaal. Indien het om de zekerheid gaat dat je de juiste keuze hebt gemaakt dan willen wij er misschien eens van uitgaan dat die keuze voor deze unieke persoon die iedereen in zichzelf ook van zichzelf wel begrijpen moet dat hij ook zo is, uniek en voor God bij zijn naam gekend, dat dat iets is waarvan ik weet en vast stel, dat die keuze dieper is dan wat tot het zichtbare der dingen behoort, want dat zo'n keuze reeds gemaakt is ergens waar niemand ooit van heeft vernomen waar dat is of waar een buis naar het hermetisch huis daarvan voor is geboord. En wie het weten en beseffen wil dat in het onderscheid tussen goede en kwade dingen de mensen met rechtvaardige redenen in waardigheid zijn beperkt,  de waarheid komt niet uit een vergelijking voort en laat zich al evenmin vergelijken, het kind is uit de moederschoot bestemd tot weer een ander's eigen unieke wijze van bestaan, en toch vind ik ervan het volgende: nog steeds gaat het er in het leven om van goede wil te zijn. 

Andrea Mantegna - Sint Marcus

Zoek het nu maar ff uit voor die jullie hadden gedacht nog veel meer goeds te kunnen schenken, dat is jullie eigen beding, en vraagt hem even naar zijn  prijs dan weet ik er ook van, verder is het zo dat met diefstal bitter weinig wordt bereikt en dat we kunnen zien waarop dat uitloopt...de straffen  zijn bij de hemel nuttig maar wel zwaar.

Wanneer wij dan onder de knie krijgen het te begrijpen wat deze symbolistische verhaaltrend te betekenen heeft, te zeggen dus, wat er de bedoeling van is en of die toekomst heeft, het zomaar in onszelf ontstaan vertelt iets van onszelf ook, het zijn onze voorkeuren en keuzes die in de symboliek tot uitdrukking komen, wanneer we dus begrijpen waar het verhaal voor onszelf meer over gaat, dan hoeft ons tenminste nooit meer te overkomen dat wanneer je iets zegt waarvan je vindt dat dit heel belangrijk is om te weten, dat een ander die je ervoor hield dat je de gedachte zou kunnen vertrouwen je antwoordt dat hij er niets van begrijpt en vraagt waar je het over hebt en waar je naar toe wilt met zulke verhalen. Dit verschijnsel van enerzijds de goede bedoeling en anderzijds de grove miskenning aan de zijde van de ontvanger van de boodschap is een typerend kenmerk voor deze tijd, en ik wil opmerken dat het patroon verwant is aan een soort afruil van ongelijkwaardige eenheden, het is alsof er de een wat van zichzelf laat zien en de ander er met wat hij erin ziet vandoor gaat. Het is uiteraard van groot belang dat 'onze man'  die toch al voor zoveel wordt aangezien eerst eens gaat timmeren aan die weg van de waarheid die ons land reeds is geschied. want een goede communicatie is in alle opzichten een voorwaarde voor het opnieuw tot evenwicht van de samenleving komen, begrijp, ik spreek niet van een herstel, het terugkeren van de wijsheid in het zo gaarne gevraagde aanwijzende bestuursbeleid is uiteraard ook voor mij persoonlijk een primordinale waarde, maar wie tot wijsheid en tot evenwicht denkt te komen met ernaar te vragen zal eerst eens moeten afleggen de oude gewoontes waarmee hij daarin niet verder kwam. 

iris germanica 

Dat ik als een dienstknecht ben gekomen neemt niet weg even aan te stippen dat die een zoon is in het huis natuurlijk vertrouwd is ook met de taken van die tot het huis gerekend worden en dat er velen zijn, die deze taken met hen zouden willen delen is mij niet onbekend gebleven. Voor een vader die natuurlijk niets liever wenst dan dat zijn  bedrijf goed loopt is het in meerdere opzichten een zeer begrijpelijk besluit om van zijn  zoon te verlangen dat hij zich bezig houdt met de uitvoering van wat hij wil of wenst en over hetgeen de tegemoetkoming en de hoffelijkheid, de voorkomendheid, betreft, daarover komen wij later wel te spreken. In een dergelijke opzet liggen de kosten doorgaans wat lager en is veel van hetgeen nodig geacht wordt om tot een goed en passend resultaat te komen zonder dat je vergeet dat het winstoogmerk in deze impliciet reeds is geboekt,  vooraf al vastgesteld en er is al werk voor gedaan vanuit een natuurlijk motief om bezigheden aan te gaan, maar wie zal dat duidelijker kunnen zijn en met dit gegeven ons vertrouwd maken dan juist die geboortig is in dat huis? Dat gezien hebbende moet het eenvoudig zijn voor iedereen in te stemmen met de relatie tot hetgeen in het Engelse taalgebied heet Stuart, of de naam ervan te dragen heeft, hetgeen evemeens verhaald wordt in het begrip Steward, en verder weet een pasgeboren kind doorgaans heel wel waar en in wat voor wieg hij kwam te liggen.

Andrea Mantegna - Madonna en kind -
ook wel genoemd: de madonna met de cherubijn -
Italie- Mantua - 15e eeuw - hoge renaissance